ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΡΚΟ ΖΑΡΙΚΟ

Κι ενώ  γλεντούσα  φέτος στο χορό της Πανικαριακής Αδελφότητας  με τους καλούς μου συμπατριώτες,  με λύπη πληροφορήθηκα απ' το πρόεδρο του συλλόγου Πετροπουλίου Σιδερή Κοτσορέ (εκεί απάνω στον Καριώτικο χορό ), ότι ο λαϊκός ποιητής - ζωγράφος Μάρκος Ζαρίκος πέθανε... Ο Μάρκος αν και δεν ήταν Καριώτης ,ωστόσο όπως έλεγε και καμάρωνε:" Βιολογικά ανήκω σ΄άλλο τόπο, κοινωνικά όμως  είμαι παιδί της Ικαρίας''. Ήταν επίσης λαϊκός φιλόσοφος . Μια φορά Αύγουστος στο νησί, βρέθηκα στον Αγιο Πολύκαρπο στο φιλόξενο σπίτι του συμπατριώτη μας Βασίλη Σακούτη. Και θυμάμαι τις αναλύσεις του Μάρκου γύρω απ' τις φιγούρες του Θεάτρου Σκιών (Καραγκιόζης κ.λ.π. ) δηλαδή , γύρω απ' το τι πραγματικά σημαίνει αυτό το θέατρο.  Δεν ήταν μονάχα θεωρητικός του Θεάτρου  Σκιών, αφού  έφτιαχνε και φιγούρες  και εμπειρία παίκτη είχε. Δώστου  λοιπόν, το Καριώτικο σπιτικό να κερνά τον Μάρκο ότι πιο Αυγουστιάτικο  υπήρχε (από σταφύλια-σύκα, μέχρι σπιτικά γλυκά -φαγητά).  Και δώστου ο Μάρκος να μας κερνά τη σοφία της ζωής ,τη λαϊκή σοφία. Και τι δεν μας είπε εκείνη την ημέρα,  μέχρι για τα Ναζιστικά στρατόπαιδα( είχε κάνει σ'ενα απ' αυτά -μου έδειξε τα σημάδια). Στρατόπαιδα όπου μαρτύρησαν όλοι οι ξένοι  απέναντι σ'  αυτή την... ''ανώτερη βιολογικά-ηθικά'' φυλή των Ναζί, στ΄αυτιά της οποίας τα περί ''κοινωνικού αδελφού'' του Μάρκου,  ίσως και να   ακούγονταν...παραμύθια τούμπανα! Αλλά η Ικαρία βέβαια είναι άλλο. Τόπος-τρόπος, όπου μπορείς να βρείς και  τα κοινωνικά σου αδέλφια κι αυτό ο έμπειρος στη ζωή Μάρκος ,το είχε αντιληφθεί απο νωρίς...Η πρώτη σελίδα του ημερολογίου 2011 του συλλόγου Πετροπουλίου είναι αφιερωμένη στο Μάρκο, μπράβο στο σύλλογο και στο πρόεδρο  Σιδερή, αγνό - απλό συμπατριώτη...(Στέφανος Γεωργιαδης).